دورخیز

همه به یه تماشاچی تو زندگیشون نیاز دارن همیشه نوشتن تو ی دفتر مخفی و قایم شده تو ردیف بقیه کتابا که هر چند سال یبار خودت بهشون یه سر بزنی و نگاهشون کنی کافی نیست گاهی باید حس کنی چند نفری هستن که بخونن و ببنینن که تو چه حالی هستی .

من یادم نمیاد وبلاگ نویسی برای دهه هفتادی ها باشه تا جایی که یادمه همه دهه شصتی های فامیل تو یه برهه از زمان وبلاگ داشتن پس یه جورایی من پسرفت داشتم اما این فضا رو برای به اشتراک گذاشتن نوشته هام به فضاهای نوساز مجازی دیگه ترجیح میدم.

سلام